A11 – Mükemmellik Dereceleri Üzerinden Allah’ın Varlığına Argüman

Bu argüman, algıladığımız şeylerin iki taraflı skalasını kendiliğinden bilmemizden yola çıkar.

 

Buna göre çevremizde şahit olduğumuz nesneleri veya olguları iki taraflı ölçeklendirmeye tâbii tutarız. “Sıcak ve soğuk” iki uzak uçtur. “Büyük ve küçük”, “doğru ve yanlış”,  “güzel, çok güzel, daha güzel” veya “kötü, çok kötü, daha kötü” gibi…

 

Meselâ bir ısı kaynağına yakın olan demir daha sıcakken kaynaktan uzak olan daha soğuktur. Yani ısı kaynağı, kendisine yakınlıklarına göre ısıyı o maddelere iletir. Bu da maddelerin sahip oldukları sıcaklığın aslında başka bir kaynaktan geldiğini göstermektedir. Nesneler ve olgular bu iki uç tarafa yakınlık ve bu iki uç taraftan uzaklıklarına göre kendilerine bir yer bulmaktadır.

 

O halde bu,var olan şeylerin “iyiliği – mükemmelliği” için de düşünülebilir.

 

Meselâ sevgi gören ve gösteren bir insanın hayatı, sevmeyen ve sevilmeyen birinin hayatından daha iyidir. Düzenli bir kişi düzensizden, akıllı olmak delilikten, kalıcı ve güvenilir bir yaşam geçici ve güvensiz bir yaşamdan daha iyidir.

 

Aynı şekilde insan olarak kendi varlığımız da bir taştan, bir böcekten veya bir bitkiden daha kompleks ve daha iyidir.

 

O hâlde nesnelerin ve olguların sahip oldukları bu iyilik ve mükemmellik derecelerinin de “Mutlak İyilik” veya “Mutlak Mükemmellik” diyebileceğimiz bir ana kaynağından söz edilebilir.

 

Bu tanım da Allâh inancına uymaktadır. Sonuç olarak mükemmellik derecelerini kendiliğinden bilmemiz bizi Allâh inancına götürüyor denebilir. Yani mükemmellik seviyeleri Allâh’ın varlığı lehinde bir argüman sayılmaktadır.

Devamı yakında…

__

İçerik Ekibi
www.nedenislam.com